Noordkaap/Scandinavië

Noordkaap

Voor het eerst van ons leven hadden we een volledige busreis geboekt. Al neuzend op internet kwam ik bij de site van de Pelikaan en werd meteen gegrepen door de titel: Mysterie van de middernachtzon!

En onder het genot van een kopje koffie heb ik de tekst van de reis gelezen en het formulier ingevuld en geënterd.

Al snel kwam de bevestiging van onze boeking binnen en was het wachten op het startsein van vertrek. Dat het startsein zo vroeg was viel even tegen.

We moesten al om 6:50 uur op het Amstelstation in Amsterdam zijn. Gelukkig werkt een schoonzoon in Amsterdam en hoefden we niet met onze koffers en rugzakken de vroegste trein naar Amsterdam nemen…

De bus stond klaar en had al wat mensen opgepikt van andere pstapplaatsen en de volgende stops waren: Utrecht, Arnhem en Holten. In Holten vond een soort van menselijke grabbelton plaats -> er was een bus die mensen uit het zuiden van het land had opgehaald en de bussen vervolgden elk hun uitgestippelde reis met de daarbij horende toeristen.

Onze chauffeur was Berend Withaar; een vrolijke man van 36 jaar met een uitstraling dat hij overal van geniet en veel tijdens de reis wist te vertellen.

Onze reis was overgoten met een oranje laagje, want de EK-voetbal kwam overal terug. Zo zagen we een garage van een verdieping of 6 met een glazen wand en die stond van boven naar beneden vol met oranje Mercedes Benz auto's…. De wedstrijd Nederland-Duitsland zou de volgende dagen gespeeld worden…

Op weg naar Kiel en dan zie je hoe hard de Duitsers kunnen en mogen rijden.

Maar daar zit een vette MAAR aan, want als je bij een ongeluk betrokken raakt dan ben je schuldig. De achterliggende gedachte is dat je misschien dan wel zo hard mocht rijden, maar dat het niet ging!

We passeerden het Duitse Flensburg en inwoners van Duitsland ontvangen niet graag post uit deze stad. In Duitsland is een puntensysteem in het verkeer en als men fouten maakt, dan wordt dat in Flensburg geregistreerd en dus krijgt men dan Flensburgerpunkten… en als men een x aantal punten heeft, dan gaat men echt niet door voor de volgende ronde maar zijn er sancties als het invorderen van het rijbewijs enz.

We scheepten in op de Stena Line waar we genoten hebben van een heerlijk buffet en ontbijt. De overtocht duurde een uur of 13 à 14 en de zee in het Kattegat was wat onstuimig.

`s Ochtends waren er verschillende reisgenoten met een wit neusje en weinig eetlust te bespeuren. Wij vonden het allemaal nog al mee vallen en hebben redelijk tot goed geslapen.

Om 9 uur kwamen we aan in Göteborg; de grootste havenstad van Zweden met een hele grote brug. Maar als je met zo'n groot schip als de Stena Line is, af vaart op die brug, dan zou je denken dat het schip er niet onder door zou kunnen.

We werden bij de douanepost door 2 schattige honden verwelkomd (hasj-honden).

Deze stad is in opdracht van een vroegere koning door Nederlanders gebouwd. De stad ligt namelijk laag, is vochtig en er zijn nog veel rotsen door de ijstijd.

Het aantal inwoners per km² is 25 tegenover 430 in ons land… en het land is 11 x zo groot als Nederland. Ze hebben hier een toepasselijke naam voor flitspalen: `Haastigheidspalen'. We reden door Jönköping; bekend van de Zwaluw lucifers. Köping betekent handelsplaats/markt.

En Husqvarna is niet alleen bekend vanwege de naaimachines, maar ook voor het produceren van brommers.

Het Väternmeer is een 40 meter diep meer. De sage vertelt dat een reus in 1 stap het meer over ging en dat het meer in contact zou staan met de Bodensee in Duitsland.

Gränna een schattig plaatsje waar felgekleurde zuurstokken nog handmatig gemaakt worden. De streek staat bekend om de vele rood geverfde houten huisjes. De kleur is ontstaan omdat in vroeger tijden afval van de koperfabriek gemengd werd met andere verf om zodoende een goede en weinig kostbare verf te krijgen.

In deze contreien staat boven op een heuvel/berg een ruïne van wat eens een groot huis/kasteel is geweest. Dit huis heeft lange tijd dienst gedaan als een tijdelijke gevangenis. En dan slaat het tijdelijke niet op de duur van de straf, maar op de tijd van leven. Men sloot namelijk de gevangenen op en dan was het alleen afwachten wanneer zij zouden overlijden door gebrek aan eten en drinken…

Linköping is bekend door de bouw van de beroemde Saab auto's en jachtvliegtuigen.

Al rijdend in dit gebied zagen we veel reeën rondlopen. De combinatie van vroeg op staan (6:30 uur), reeën kijken en rijden in een bus zorgde voor een hoog schaapjes tellen-gehalte en hier en daar werd er nog een dier bijgehaald -> er werden diverse uiltjes geknapt…

Ook zagen we deze dag al een eland en ons aantal van elanden zien zou stijgen tot 5. Elanden zijn lomp gebouwde dieren met een solistische inslag; zodra een jong voor zichzelf kan zorgen gaat het weg en leeft alleen verder…

Een rondrit door Stockholm in de ochtend en dan weer op weg om in de boot genomen te worden (letterlijk).

Dit keer was het de Viking Line en was de tocht van Stockholm naar Helsinki.

Deze overtocht van ongeveer 14 of 15 uur door de Oostzee en Finse Golf was heel rustig. De tijd in Finland moesten we 1 uur door zetten; zij voeren de Oost-Europese tijd.

Stockholm by night Blik op Stockholm

Het gebruikelijke rondritje door de stad en daarna vervolgden we onze weg richting noorden.

De bevolkingsdichtheid van Finland -> 16 mensen op 1 km².

De Dom inHelsinki

Een belangrijk stadje is Oulo; bekend door de teerhandel.

De hoofdstad Fins Lapland is Rovaniemi. De Lappen willen liever Samen genoemd worden.

De service is groot :-) van de chauffeur

Kerk in de grotten uitgehakt; heerlijk koel!

Onder en rechts: een kijkje op het op 1 na oudste stadje van Finland PORVOO met de karakteristieke rode houten huisjes bij het water.

Even voorbij deze hoofdstad ligt het dorp van de Kerstman: Santa Claus Village. En tevens passeren we hier de poolcirkel.

Na het bezoekje aan de Kerstman, die natuurlijk meteen in Nederlandse klanken vroeg of we uit Rotterdam of Amsterdam kwamen, gingen we ons geluk beproeven in Tankavaara. Dit is een nederzetting waar in vroegere dagen serieus naar goud gezocht werd en nu nog voor de lol.

We kregen allemaal de welbekende schaal met een behoorlijke schep aarde met steentjes en het goud wat er gevonden werd mocht je houden. Ook kregen we laarzen en mijn laarzen knelden zeker niet want ze waren een maat of 9 te groot. Vervolgens liepen we het water in en gingen op de bank zitten en lieten de schaal te water. Niet te ver, maar net ver genoeg om de steentjes weg te spoelen. Goud is zwaarder en blijft achter. Na bijna mijn laarzen vol geschept te hebben heb ik mijn schaal overgedragen aan de zorg van Frans en hij wist er een korreltje goud uit te krijgen en ook uit zijn schaal kwamen 2 stipjes.

De waarde is zeer beperkt en we hoefden echt niet onder bewaking verder te reizen of aandelen te kopen… Maar het was wel grappig om eens mee te maken.

Zoals we thuis mussen zien zo zie je in deze streek rendieren; de Rudolfjes lopen ronde het hotel, staan midden op de weg enz. De rendieren hebben een eigen merkteken in het oor en dat merkteken (inkervingen) is a.h.w. de handtekening van de eigenaar (Samen). Als men een rendier aan rijdt, dan snijdt men het oor eraf en gaat er mee naar de politie die de eigenaar kan opsporen om de schade af te handelen.

De nachten blijven licht en een prachtige regenboog om 23:45 uur is toch apart om te zien. Vaak hebben de hotels wel verduisteringsgordijnen, maar voor mij hoeft dat zelfs niet ik vind het licht heerlijk.

We hebben het Samenmuseum bezocht. De Samen wonen/leven in Finland, Zweden, Noorwegen en Rusland.

Hun rendieren lopen overal. Deze dieren hebben holle haren wat isolerend werkt en ze dus tegen de kou kunnen.

Via het indrukwekkende Porsangerfjord reden we naar het Noorse Repvåg.

De klok weer verzet en na de Zweedse kronen en de euro's van Finland, gingen de Noorse kronen in de portemonnee.

Repvåg is een stadje langs het indrukwekkende Porsangerfjord. Het 'hotel' (het enige) is een verbouwde nederzetting waarin cabines zijn gemaakt met een slaapkamer met wastafels en een douche met wc. Er wonen daar maar 25 mensen.

In Noorwegen wonen er ongeveer 13 mensen per km² en is daarmee het laagst bevolkte gebied van Europa.

Repvåg is een kleine nederzetting waar nu nog 25 mensen permanent wonen.

De houten huizen zijn omgebouwd in cabines met een slaapkamer en douche en wc. Geen luxe, maar het hoognodige was aanwezig en het uitzicht op de baai was prachtig.

Om tegen middernacht bij de Noordkaap te zijn vertrokken we ongeveer 21 uur. We gingen bij Kåfjord een 7 km. lange tunnel in. Voor de tunnel moet betaald worden en ze noemen dat het `Bomstation'; behoorlijk prijzig want de bus moest voor de heen en terugrit € 200,-- betalen. De tunnel is tot 212 meter onder de grond gegraven. Onderweg zie je een uitstekende rots met een puntje er tegen aan. Vroeger dacht men dat dat puntje de Noordkaap was, maar dat was niet juist.

Overal zie je hier op elkaar gestapelde stenen en steentjes en dat zijn huisjes voor de trollen. Het bijgeloof tierde hier welig en men neemt nu nog wel het zekere voor het onzekere en zet bijv. een schaaltje rijstepap voor de deur om de boosheid te weren.

En dan middernacht op het Noordkaapplateau! Prachtig als je de zon ziet zakken, maar dan weer ziet stijgen.

Hij gaat niet onder en blijft in zijn volle pracht de hemel verlichten.

Foto's 's nachts nemen is ook apart met dit volle licht. De rendieren blijven eten, de vogels - maar veel vogels zie je niet, meestal meeuwen - blijven vliegen.

Deze foto's om 2 uur 's nachts bij het 'hotel' genomen

Het volgende bezoek betrof Alta waar oude rotstekeningen gevonden zijn.

Daarna deden we het Reisa Nasjonalpark aan. Dit is een onbewoond gebied aan de rand van de Finnmarksvidda tot aan Biltro.

Veel gletsjers, fjorden en meren gezien.

Onderweg naar Narvik zagen we een aparte manier van lijkbezorging -> een gewone luxe auto met daarachter een soort van zwart aanhangertje in de vorm van een camperachtig ding waar de dode in lag…

In het noorden kunnen de mensen in de wintermaanden niet begraven worden en dat gebeurt dan in het voorjaar als de grond niet meer bevroren is.

Veel huizen hebben gras op het dak als isolatie; blijkt functioneel te zijn. Het wordt niet gemaaid en dus zie je sierlijke lange sprieten als versiering op en neer buigen in de wind.

De langste waterval van Europa gezien in Storforsen. Over een afstand van 5 km. bedraagt het verval 80 meter. Inmiddels weer geld gewisseld want dit weer Zweeds grondgebied.

De bekende Dalarna-paardjes worden in de streek bij het Siljanmeer uit hout gesneden. In de donkere maanden maakten men die paardjes als speelgoed voor de kinderen. Ze zijn prachtig van kleur en vorm.

Via Karlstad aan het Vånernmeer reden we richting de Noorse grens en gingen naar Oslo.

De Holmenkollen skischans is heel bekend en gigantisch, maar het mooiste was het slotstuk: het Vigeland beeldenpark. Prachtige beelden ontworpen door een zeer excentrieke man.

Tot slot weer een ritje naar Zweden en in Göteborg scheepten we weer in bij de Stena Line en na een rustige nacht kwamen we aan in Kiel.

In de veronderstelling dat de terugtocht een kopie van de heenreis was, hadden we gerekend dat we in het begin van de avond wel thuis zouden zijn. Nee, dus!

Wij zouden een rondritje door het hele land krijgen en de plaatsen Holten, Arnhem, Utrecht, Den Bosch, Eindhoven, Breda en Amsterdam aan doen. En hoewel we ruim 7000 km. Gereisd hadden waren die laatste kilometers ons te veel. Gelukkig moest de chauffeur afgelost worden en wilde hij ons bij het

station van Apeldoorn zetten. En zo kwamen we met de Hollandse trein aan in Leiden waar Arno met Thimo en Melle ons op stonden te wachten.

Samenvattend kan gezegd worden dat:

Het een indrukwekkende reis was
We veel gezien hebben 16 dagen uit een koffer geleefd hebben
De donkere nachten niet gemist hebben
Het weer op onze hand was; niet te warm, niet te koud, niet te nat
De hotels psychologisch verantwoord gekozen waren; de ene keer een gewoon hotel en dan weer een luxe uitvoering
De chauffeur heel goed kan rijden
Mandy, de reisleidster die erbij kwam in Helsinki, het heel goed deed
De groep heel divers en vreemdsoortig was en daardoor wellicht goed te pruimen
We toch heel hard moeten na denken of we nogmaals zo'n lange busreis zouden maken
We tips hebben doorgespeeld aan de reisorganisatie om het ophaalsysteem te vereenvoudigen
We vrijwel meteen een echte vakantie hebben geboekt voor over een paar weken, opdat we dan wel een vakantiegevoel kunnen ervaren
Want een wake-up call tussen 6:30 en 7:30 uur zorgt toch niet echt voor een vrij gevoel
Alle boeken weer ongelezen retour gingen naar de bieb
We prachtige foto's hebben van deze reis
We genoten hebben van al het moois wat de natuur gelukkig nog bezit