Egypte
Na een zeer kort nachtje (2 uur geslapen), want ik heb tot laat gewerkt en toen moest de koffer nog ingepakt worden en om 4 uur uit bed want om 5 kwam Arno ons al ophalen om naar Schiphol te brengen. Het boarden was om 7 uur en na een kort oponthoud omdat er nog een instrument in het vliegtuig verwisseld moest worden, stegen we op. De vliegtijd zou een kleine 5 uur worden en met een snelheid van soms meer dan 1000 km op een hoogte van ruim 10 kilometer vlogen we naar Luxor.
In de folder werd de reis als volgt aangeduid: Fascinerend Egypte en ik moet zeggen: dat klopt helemaal.
Eerst wat informatie over het land zelf.
Egypte is ongeveer 24 x groter dan Nederland en tegen de 80.000.000 inwoners.
Het is een republiek en sinds 1980 is Hosni Mubarak de president; een man met veel macht.
Er wordt vooral Arabisch gesproken, maar ook wel Engels en Frans, want zowel de Britten als Napoleon zijn hier overheersers geweest.
De godsdienst is hoofdzakelijk islamitisch en daarnaast enkele groepen christenen, voornamelijk kopten. En waar ik van op keek was dat ook - en nog steeds - bij de kopten vrouwenbesnijdenis voorkomt.
Toen we boven Egypte vlogen leek het een grote zandbak met groene onderbrekingen en wierpen grappige wolkjes hun schaduw op de grond.
Aangekomen in Luxor de horloge meteen aangepast aan het tijdsverschil (1 uur later) en daar stond iemand klaar die ons meteen verloste van een aantal euro's voor het visum en wat fooiengeld. Nou zou later blijken dat we toch nog allerlei fooien moesten betalen, dus hoe dat nu helemaal precies zat en wie welke fooi heeft gekregen????
De man bracht ons naar de cruiseboot. Hij sprak Engels met een oosters tintje en om het allemaal nog onduidelijker te maken at hij de microfoon in de bus bijna op: `Rait krsssss in ze striet cccccchhhhh….' Nou dan is het toch moeilijk om te weten wat je rechts in de straat moet ontdekken hoor.
En op de MS La Traviata (cruiseschip) stond Achmed - onze gids en zoals later zou blijken een uitstekende gids en mens - ons op te wachten om het een en ander door te nemen en daarna gingen we naar onze hut. Nou super hoor want het was net een hotelkamer met een heerlijk bad, ruime kamer met tv en een balkon! Helemaal super.
Nadat we onze spullen in de kamer hadden gezet zijn we meteen maar even de omgeving gaan bekijken en dan valt het op dat je continu aangesproken wordt om bijv. een rijtuigje te huren en dat de prijs per meter die je loopt verder daalt.
Toen weer terug naar de boot want we gingen naar de sound en lightshow in de Karnaktempel, waar de geschiedenis wordt verteld met ondersteuning van verlichte oude ruïnes van dit enorme tempelcomplex. Wel aardig om te zien, maar het heeft wel een hoog kitschgehalte. Met dank aan Mariska voor deze foto
Achmed vroeg aan mij welke naam de groep moest krijgen en ik zei: Ramses. Om ons alert te houden en te zorgen dat we bij elkaar bleven en tevens wisten waar Achmed zich bevond, riep hij hard: `Ramses' en dan antwoordde de groep met: `Achmed'. Een handige methode en naar gelang de tijd vorderde en we elkaar steeds beter leerde kennen lieten we Achmed ook andere woorden zeggen zoals Aalscholver, wat heel komisch uit zijn mond kwam.
Het was natuurlijk al donker toen we er naar toe gingen en terug kwamen en wat opviel was dat er vele voertuigen zonder licht reden…Het blijkt dat het hier gewoonte dat men zelf inschat of men de autolampen aan zet, dat laat men afhangen van de hoeveelheid licht/lampen er langs de weg staan. Ja, het is een manier van denken.
onder: het plaatselijk pontje
En om het vroege opstaan nog niet af te leren was de wake-up call de volgende ochtend om 5 uur en vertrek om 6 uur, want die dag gingen we alle bijzonderheden van Luxor bezichtigen.
De Karnak tempel, maar nu bij daglicht, is een imposant en onoverzichtelijk tempelcomplex. De locatie staat op 250.000 m² grond en er is in de afgelopen 13 eeuwen door allerlei heersers aan gesleuteld. Met daglicht is pas de volle omvang dit complex goed te zien en het is zo groots en overweldigend. Hoe is het mogelijk dat dit zoveel eeuwen geleden gemaakt is en dat wij er nu nog vol bewondering naar kunnen kijken.
De Luxor-tempel ligt in het centrum van de stad en dichtbij de Nijl. De bouw startte in 1400 v. C. en de tempel is gewijd aan de godheden Amon, Mut en hun zoon Konsu. De twee kolossen van Ramses II sieren aan beide zijden de ingang. Een obelisk van dit complex is door Muhammad Ali, niet de bokser maar de onderkoning van Egypte, schonk die aan Frankrijk waar hij sinds 1836 op de Place de la Concorde in Parijs staat. In ruil voor de obelisk kreeg Egypte een klok . Deze klok heeft nooit gelopen en omdat men dit vervelend vond heeft men een grote lampenkrans geschonken voor de moskee. (Hier kom ik later op terug) De zuilengangen zijn ongeveer 16 m hoog en de wanden zijn versierd met reliëfs.
De afmetingen van de beelden zijn gigantisch; kijk maar naar het verschil tussen de beelden en de mensen die er rond lopen.
De Memnon-kolossen zijn twee 19 meter hoge standbeelden die ooit de dodentempel van Amenophis III bewaakten. Helaas is van de tempel vrijwel niets meer te zien.
Medinet Habu is de dodentempel van Ramses III diende tevens als harem, als wooncomplex en als bestuurscentrum.
Dal der Koningen ligt op de Westoever van de Nijl. Allerlei kronkelende gangen voeren je diep onder de grond naar allerlei ruimten. Er zijn diverse graven van verschillende koningen gevonden, zoals van Ramses IV, maar de bodem heeft vast nog wel een aantal geheimen bewaard.
Men dacht vroeger dat er een vloek rustte op het openmaken van de graftombes, maar dit is niet juist en die gedachte kan dus op een wetenschappelijke manier weerlegd worden. De wanden zijn namelijk met gebruik van natuurlijke kleuren vanuit de plantenwereld geverfd en om te voorkomen dat de kleuren en geuren van die verf een aantrekkingskracht zouden zijn op beestjes die de wanden zouden kunnen beschadigen, voorzag men de geverfde wanden van een laagje gif van de cobraslang. Een logische gedachte om de bestrijding op deze natuurlijke manier te laten plaats vinden (planten - gif).
Daarnaast gebruikte men voor de bouw van de graven een steensoort die gassen los liet en als een ruimte helemaal en voor hele lange tijd afgesloten wordt, dan loopt de hoeveelheid dodelijk gas enorm op en de persoon die dus de grafplaats binnen geraakte legde vrij snel het bekende loodje. Later nam men - net zoals in de mijnen - een kanarie mee naar binnen. Vogeltje dood betekent gevaar!
Tot slot brachten we een bezoek aan de tempel van Hatsjepsoet. Het lijkt wel de titel van een Suske en Wiskeboek, maar dit doet de tempel onrecht aan. De tegen een berghelling gebouwde tempel telt drie terrassen en die drie verdiepingen zijn door middel van trappen met elkaar verbonden. De kleurige reliëfs vertellen het verhaal van Koningin Hatsjepsoet.
Kiekeboe....
Smile say .....
En ja we gingen natuurlijk weer wat fabriekjes bezoeken, aan de economie wordt gewerkt!
Papyrusfabriekje -> we kregen uitleg hoe de papyrus vervaardigd werd van dat eenvoudige plantje tot een pracht kunstwerkje aan de muur of boekenleggers of andere (gebruiks)voorwerpen
Dit was dus een druk dagje, maar zeer waardevol.
Enkele straatbeelden van Luxor
Opvallend zijn de onafgebouwde huizen. Regelmatig zie je allerlei ijzeren staven boven de huizen van 2 of meer verdiepingen uitsteken. Dat komt omdat het hier de gewoonte is dat de zonen bij de moeder blijven wonen en als een zoon trouwt dan wordt er een nieuwe laag op de verdieping gebouwd en als er nog een ongehuwde zoon is wordt er alvast een beginnetje gemaakt.
links: zilverreiger rechts: heerlijk die hollandse eierkoeken van 't Stoepje
links: een hennaboom
een prachtige vrachtwagen
De Nijl verdeelt Egypte in een Eastbank en een Westbank. En noord Egypte wordt aangeduid als de `lower Egypt' en het zuiden als de `upper Egypt'.'Dit lijkt onnatuurlijk, maar als je de loop van de Nijl bekijkt is het logisch. De Nijl, na de Amazone en de Mississippi de grootste rivier , loopt namelijk van het zuiden naar het noorden.
Ons schip was alvast vanwege de tijd gaan varen om op tijd door de sluis bij Esna te kunnen varen. De bus bracht ons weer naar het schip en meteen na aankomst (om 17 uur) voeren we uit. Ons schip lag als 13de en dus moesten we via 12 schepen bij ons schip komen.
Heerlijk om op je eigen balkon te kunnen zitten en te genieten van het varen.
Rond 22 uur kwamen we aan in Edfu en Achmed nodigde ons uit om even wat te gaan drinken en ook om de waterpijp uit te testen. Achmed had appelsmaak geadviseerd omdat die niet zo heftig was. Het valt niet mee om zo'n pijp te roken. Achmed doet het voor...hij is goed!!!!!!!!!!!!!!
Heerlijk tot 8 uur kunnen uitslapen, daarna ontbijtbuffet en we waren weer helemaal klaar voor een dagje cultuur.
Edfu ligt ruim 105 km ten zuiden van Luxor en daar bevindt zich de best bewaarde tempel van het land: De Horustempel. Hij werd pas in 1860 opgegraven, omdat hij een kleine 2000 jaar eerder ingestort was en vrijwel totaal onder het zand bedolven was. Horus, de god in valkengedaante en zoon van Osiris, bewaakt in de vorm van een granieten standbeeld de entree van de tempel. Er zijn o.a. prachtige wandreliëfs te zien.
Zijn je schoenen vies van het zand en stof, dan even laten poetsen
Na het bezoek aan de Horustempel zijn we weer aan boord gegaan en gevaren naar Kom Ombo. Prachtige ervaring om over de Nijl te varen. De Nijl is niet erg diep en dus is er een goede kapitein nodig om zo'n groot varend ding door de Nijl te loodsen.
De beesten die op de kleine eilandjes in de Nijl staan worden daar per bootje naar toe gebracht.
En de foto's van de kleine huisjes geeft een aardig beeld van hoe men hier leeft.
Soms heeft men zelfs geen dak op het huis, want het regent zo zelden en hun bezittingen zijn vaak zo schaars, dat ze dat risico wel nemen.
onder: een varend tankstation
Er wordt veel gevist op en in de Nijl
Zoals je ziet ligt de tempel in Kom Ombo op de oever van de Nijl. Het is een dubbele tempel, want hij is gewijd aan twee godheden: de krokodillengod Sobek (= het zuidelijke deel) en de valkengod Horus (= noordelijk deel). Omdat we daar tegen de avond aankwamen werd de tempel belicht wat een magische effect genereerde.
De geboorten en verzoring van God in beeld gebracht en afbeeldingen van medische instrumenten waaronder een stethoscoop en daarnaast een foto van Achmed; onze talentvolle en inspirerende gids
Ons schip met verlichting
Daarna voer ons schip naar Aswan waar we tegen middernacht aanmeerden.
Na het ontbijt bezochten we de Aswandam met daarachter het Nassermeer. In het meer zwemmen krokodillen, die via de Nijl door de buizen in het meer terecht zijn gekomen. Geen aanrader om even pootje te baden. De dam is 111m hoog, 3,6 km lang en aan de voet 1 km breed.
onder: de vuilnisophaalboot en rechts: een koninklijke boot die nu dienst doet als cruiseschip
Nassermeer
Met een bootje voeren we naar een eilandje dat nu als `Philae' bekend staat en op dit kleine stukje land staat de Isis-tempel. Deze tempel stond eerst op het oorspronkelijke Philae, maar dit eilandje is onder water verdwenen bij de komst van de stuwdam van Aswan. Men heeft toen - en dan is het inmiddels 1979 - de tempel in stukken gezaagd en op het eilandje Agilkia herbouwd. Men had alle stukken nauwkeurig genummerd maar met de herbouw is toch iets mis gegaan, want de opzet van een rechte doorkijk door alle ingangen is mislukt. Een ingang is een paar meter opzij geplaatst.
Zoals je ziet moet er nog gewerkt worden aan een milieuwetgeving; het bootje zal nog jaren roken... De stank van het motorbootje werd ingeruild voor de 
aangename geuren en aroma's van de essences van planten. En natuurlijk kan je een visakaart gebruiken.
Een onvoltooide obelisk van maar liefst 42 m lang werd 3400 jaar geleden uitgehakt, maar vanwege een barst is men met de werkzaamheden gestopt.
Obelisken werden uit 1 stuk steen bijvoorbeeld graniet uitgehouwen door gebruik te maken van een nog hardere steensoort. Om zo'n immens zware en grote obelisk te vervoeren werden er gaten in de zijkanten van de omgeving gemaakt en daar werd hout in gestopt. Vervolgens liep men er water inlopen waardoor het hout uit ging zetten en de obelisk omhoog kwam. Het vervoer gebeurde natuurlijk via de Nijl. De obelisk lag op een boot of 5. Om de obelisk op te richten, bond men 2 touwen aan de bovenkant en daar werd aangetrokken en tegelijkertijd groef men het zand onder de obelisk weg.
Maar ook voor het recht neerzetten had men een oplossing want m en zette een kom met water bovenop (een voorloper van de waterpas) en als het water precies gelijk stond dan stond de obelisk goed in het lood.
Op het middagprogramma stond een felucca zeiltocht naar de botanische tuinen op het Kitchener Island. Dit is zowel heerlijk als prachtig en de beelden spreken voor zich.
katten genieten van de Hollandse kruidkoek
aparte vogel
Kinderen komen snel aangevaren en luisteren naar de klanken van de toeristen en beginnen dan een liedje in die taal te zingen....en natuurlijk worden ze beloond met wat Egyptische pondjes.
rechts: ijsvogels
first cataract islands protected area Saluga & Ghazal
voetbal in de woestijn
Een prachtige dag en na het diner zijn Frans en ik op zoek gegaan naar de souk en die vonden we. Onderweg continu aangesproken en als men merkt dat je uit Nederland komt dan hoor je: ALLEMACHTIG PRACHTIG TACHTIG KIJKEN NIET KOPEN! En dit riedeltje werd soms aangevuld met De Hema…
Iedereen wil je naar zijn shop lokken om van alles en nog wat te verkopen en als je iets zoekt wat die persoon niet heeft? Geen probleem, ze zijn even weg en komen dan terug met het gevraagde wat ze in een andere shop gehaald hebben.
In een lokaal tentje thee gedronken en toen tegen 23 uur weer naar het schip voor het laatste nachtje aan boord.
De volgende dag stond een bezoek aan een Nubisch dorp op het programma.
Rechts: lekker bekkie...van wie???? jaah?????
links: In dit soort kruiken wordt het water koel gehouden
Met hennaverf worden er motieven op mijn hand getekend en wat een plaatje van een kind.
Prachtige sjaals gekocht bij de wever . Een waterpijpje hier en een waterpijpje daar
We mochten een schooltje bezoeken; wat een schatjes .Ik laat op de display van mijn toestel de foto's aan de kinderen zien, die ik net van hen gemaakt heb. Ze kijken er vol verbazing na.
De 2 foto's onder van mij met de kinderen: met dank aan Mariska. En al snel werd er omringd door kinderen. Het lijkt wel een zoekplaatje, want in het midden - je ziet nog net mijn blonde haar erbovenuit komen - zit ik.
De vrije middag hebben we doorgebracht met een bezoek aan de Koptische kerk en een rondrit met een koetsje. De man sloeg met een zweep op het paard, maar ik heb meteen gezegd dat ik dit niet wilde hebben en dat het paardje er gewoon zijn tijd voor mocht nemen en niet letterlijk opgezweept hoefde te worden. Dus een rustig ritje gemaakt door Aswan.
links: in de mast klimt een man
En toen was het tijd om afscheid te nemen van Aswan en van ons schip. Met de nachttrein gingen we naar Cairo. De coupé was niet groot, maar we hadden en mini wastafeltje tot onze beschikking en een stapelbed. Het diner werd in de coupé geserveerd. Nou het had meer van een wegwerpmaaltijd weg.
Het slapen werd bemoeilijkt doordat de trein veel lawaai maakte en het leek of er om de paar meter een aantal lassen in de rails zaten die niet glad gemaakt waren. Maar ach, we hadden vakantie dus een beetje meer of minder slapen maakte niet uit.
links: het station in Aswan rechts: aankomst in Cairo
Wij liepen netjes om, maar de kruiers brachten de koffers over het spoor naar de andere kant.
We kwamen in het hotel aan in de veronderstelling - en dat werd ook bevestigd en/of versterkt door Mohammed (de man die ons begeleidde naar het hotel) - dat we eerst even zouden kunnen douchen, want we wilden ons wel opfrissen na de treinreis. Mohammed zei met een lieve glimlach of hij ons een groot plezier deed, dat de kamers om 9 uur klaar zouden zijn en toen ik vroeg hoe laat we zouden vertrekken was dat om 9 uur. Nou dat was dus geen slimme opmerking! Achteraf bleek de gids te laat te zijn en de kamers op tijd (9 uur) klaar te zijn, dus konden we even onze koffers wegzetten en gaan douchen.
Met frisse zin begonnen we aan ons programma.
Cairo wordt ook wel de Big Mango genoemd. In Cairo leven 17 miljoen mensen en daarbij komen elke dag nog 3 miljoen mensen van buiten de stad die in Cairo hun werk hebben. Het verkeer is een chaos.
De Citadel of Salah Al-Din of Mohammed Ali-moskee of Albasten Moskee genoemd.
In de toren de klok die de Fransen schonken, maar die nooit gelopen heeft.
De lampen in de moskee die geschonken werden omdat de klok niet werkte. De tapijten zijn originieel en nog een zeer goede staat. Een blik op Cairo en de smog is te zien en ook te ruiken trouwens
De Moskee van sultan Hassan lijkt meer op een vesting en het interieur is sober. Maar ik heb de manier van bidden in beeld gebracht. Voordat men in de moskee binnen gaat wast men eerst grondig een aantal lichaamsdelen zoals handen, voeten en dat doet men ook een aantal keren. De akoestiek in deze moskee is erg goed.
En toen was het weer lunchtijd en die gebruikten we in een restaurant waar ook de Egyptenaren graag naar toe gaan.
Wat muziek erbij....
In Memphis ligt de kolos van Ramses II. Oorspronkelijk was hij 13 m hoog. Een flinke jongen dus. Aan de hand van de hiërogliefen op de cartouche weet men wie er afgebeeld is. Normaal zie je dan 1 cartouche, maar Ramses wilde gezien worden en op verschillende plaatsen heeft hij een cartouche laten maken met zijn naam; in zijn riem, polsband enz. De albasten sfinx werd in 1912 opgegraven.
Saqqara, de dodenstad van Memphis, is een schat aan tempels en graven te vinden. De trappiramide van Djoser werd 2650 v. C. door Imhotep gebouwd en staat bekend als het eerste monumentale stenen bouwwerk ter wereld.
Tot slot nam de gids ons mee naar een tapijtfabriekje. Kinderen worden daar opgeleid tot wever en volgen gewoon onderwijs en in de middag krijgen ze weefles in de fabriek. Ze vertelde dat de kinderen belangrijk waren omdat die kleine handjes dit werk heel goed konden doen… en dat had ze nu net moeten zeggen, want dan valt het voor mij onder kinderarbeid. Ik stelde kritische vragen over de werktijden en de speeltijden van de kinderen. Ik merkte heel goed dat men dit niet prettig vond. Verder weigerde ik om het verkoopgedeelte te bezoeken…
En ook hier staat een auto met 4 man met geweren als bewaking onder: de kortste weg
De Piramiden van Gizeh waren monumentale graftomben voor de farao's. De piramide van Khufu - beter bekend als de Cheops - is de grootste, met een oorspronkelijke hoogte van 146,72 m, waarvan nu nog zo'n 137 m over is. De zijlengte op de grond is 230 m. Elke blok steen weegt gemiddeld 2,5 ton en als je dan weet dat er 23 miljoen blokken gebruikt zijn. Als je uit gaat van een bouwtijd van 30 jaar, dan zou er elke zevenminuten een blok aangesleept, naar boven zijn getransporteerd en op zijn plaats zijn gezet. Wat een prestatie!
Naast de piramide van Cheops zijn er nog die van Chephren en Mykerinos, die 4500 jaar gelden tijdens de 4de dynastie gebouwd zijn.
De 20 m hoge Sfinx - een mensenkop en het lichaam van een leeuw - is een bekend beeld. In het Arabisch heet de Sfinx: Abu Al-Hul wat zoveel betekent als `de vader van de vrees'.
groepje piramides
onder: de hele piramide werd altijd bewerkt en zag er dan glad uit, bij deze piramide is dat nog te zien aan de top
Het Egyptisch Nationaal Museum heeft een schat aan bewaard gebleven oudheden, meer dan 100.000 voorwerpen ut de tijd van de farao's zijn hier bij elkaar gebracht, beelden, sarcofagen, mummies, pruiken, textiel enz. Maar de grootste trekpleister is wel de schat van Toetanchamon. De gouden sarcofaag, de grafgiften en het gouden dodenmasker van de jonge farao Toetanchamon.
Het is bijna een onmogelijke opgave om de stad uit te komen
De Dodenstad -> rijke mensen laten voor hun doden kleine huisjes bouwen als graf (= onderaan op de foto). Er zijn zelfs mensen die daar zij gaan wonen en dat wordt toegestaan mits zij op de vrijdag (= hun zondag) deze huisjes verlaten omdat dan de familie de overledenen komen eren.
Nadat het programma klaar was zijn we niet met de groep mee terug naar het hotel gegaan, maar hebben we ons downtown laten afzetten. Lekker samen door de stad gebanjerd en toen ´s avonds een taxi genomen. Nou dat is een belevenis op zich. Er rijden hier hele oude Peugeots rond, omdat ze gewoon niet de kans krijgen om weg te roesten vanwege het droge klimaat. Die oude bakken stuiteren door de straten van Cairo.
Deze vrouw verkoopt papieren zakdoekjes en spelende kinderen.
onder: deze man reageerde woest op het nemen van mijn foto, want hij zat te bidden... nou daar zag ik niet veel van met zijn waterpijp in de hand...
moeder en baby bedelen slapend
Op een handkar staat een soort van bakoventje en daar worden een soort van worteldingen in gebakken/gerookt. Het heeft een weeïge smaak.
Ons hotel lag op ongeveer 20 km van de stad en dat is op zich niet ver, maar gelet op het verkeer van de stad wel. Veel getoeter en continu nieuwe rijbanen bijmakend loodste onze taxichauffeur de auto door het drukke verkeer. Zodra hij ook maar de kleinste opening zag ontstaan schoot hij er met een flinke snelheid meteen in. Hij was erg behendig daarin.
Het interieur van de auto was zeer sober en afgetakeld. Niets was vernieuwd en op de achterbank voelden we de ups and downs. In een auto zitten normaal gesproken schokbrekers en aan de auto zitten ronde wielen, maar ik had de indruk dat de schokbrekers de jaren niet overleefd hadden en dat de wielen vierkant waren. Maar al met al stonden we na 1½ uur voor ons hotel.
Om 6 vertrok onze bus met 3 man bewaking voor de ongeveer 6 uur durende rit naar Hurghada. Onderweg een keer de gelegenheid voor een sanitaire stop en om wat te drinken of te eten. Het was een rustiger reis en de mannen van de bewaking konden het slapend af en dat bracht er 1 ook in de praktijk. Opvallend was wel dat er veel checkpoints waren en dan moest de chauffeur uit de bus om een formulier in te vullen en dan werd er ook een blik op de passagiers geworpen.
Hurghada is een bekende badplaats en hoewel het resort prachtig was, is de overgang toch erg groot. Van allerlei cultuur en natuur ineens over op zo´n gecultiveerd geheel. Maar gelukkig lag het aan de Rode Zee en dat was prachtig. Je zwom tussen de vissen.
We zijn ook een paar keer naar Sekalla gegaan.
onder: slager -> het vlees hangt gewoon buiten en dat kan soms wel 30 dagen en dat zou de smaak ten goede komen...
de schoenmaker
wat zou er éérst geweest zijn -> het bord of de stoep?????
onder: hoe zou de Arbowet hierover denken?
Een oven/ barbecue op straat wordt in gereedheid gebracht om de kippetjes en ander vlees klaar te maken.
Een hoogtepunt tijdens ons verblijf in Hurghada was wel de jeepsafari door de Sahara en met een bezoek aan een Bedoeïen gemeenschap.
De rit was heftig vanwege het gehotst en gebonk, maar ontzettend leuk om mee te maken. Het is heel apart als je midden in die enorme zandbak staat en overal waar je kijkt zie je zand, zand en nog eens zand.
Ik heb zelfs een ritje op een dromedaris gemaakt. Een hele ervaring. Aangezien ik niet groot ben en dat beest op die grote bult een zadel met aan de voor/ en achterkant een handgreep heeft, had ik moeite om in het zadel te komen. Ik heb met mijn voet een heuveltje van zand gemaakt, want dat ligt er genoeg in de woestijn. En toen kon ik net mijn voet over het beest heen krijgen en me vervolgens in het zadel hijsen. Onze gids had uitgelegd dat we het zadel zowel voor als achter moesten vasthouden. Je schommelt zowel van voor naar achter als van links naar rechts. Op een bepaald moment dacht ik dat ik wel eens onder de buik van het dier zou kunnen belanden, zo schudde het… Maar de balans was goed en dus schommelde ik verder. Als de dromedaris gaat liggen gaat dat met een heftigheid dat je goed begrijpt dat het goed is om voor en achter vast te houden, want anders word je gelanceerd.
De Bedoeïen leven zonder enige luxe en ik laat de foto´s tot ieders fantasie spreken.
Erop rechts: de rit en linksonder: eraf...pff...
De vrouw in het zwart draagt een baby en het kindje moest verschoond worden. Een meisje had de opdracht gekregen om een luier/doek doek halen en die gooit ze naar de vrouw, ze verschoont de baby en neemt het kindje dan weer op om de dromedarissen met toeristen te begeleiden.
zand, steentjes, fantasie en elkaar om mee te spelen
Heerlijk soort brood wordt er gebakken en met ezelpoep wordt de oven gestookt
Als afscheid van elkaar zijn we samen (groep van 7) uit eten gegaan en daar trad deze mener op; een letterlijk heet ventje
Tot slot kwam het tijdstip dat we weer terug zouden vliegen naar Nederland en bij aankomst op de luchthaven bleek dat we niet de enigen waren. De efficiëntie bleek niet aanwezig en dus moesten de mensen van 3 volle vliegtuigen wachten om door de controle te gaan. De controle op zich stelde al niks voor en dat terwijl het hele land vergeven is van bewaking…
Dat duurde dus een behoorlijke tijd en zowel de Duitse groepen als de Nederlandse mensen kwamen in tijdnood en liepen de kans dat het toestel niet op tijd zou kunnen vertrekken. Een heel gedoe dus.
Wat opvallende feiten over Egypte:
- Er wordt ontzettend veel en hard getoeterd en ik denk dat het meeteen het sein is voor: Ik ga eerst!
- Overal en altijd bewaking en niet zo maar bewaking, maar echt met van die grote karabijnen.
- Het geloof is voor het grootste deel Islamitisch en dat betekent dat er 5 keer per dag gebeden wordt. Endus wordt dit ook 5 keer per dag door de luidsprekers van de moskees kenbaar gemaakt
- Bepaalde wegen zijn voorzien van de zogenaamde road blocks waardoor het verkeer in een soort van trechter terecht komt..
- Je wordt continu om euro's gevraagd of dingen kosten 1 of 2 euro, maar het vervelende is dat de banken demunten niet inneemt. Dus vragen de mensen aan de toeristen om de munten te wisselen voor papieren geld.
Het papieren geld bestaat vaak uit smerige briefjes. Muntjes bestaan wel, maar men is gekker op papieren geld. En net zoals in Rusland is het ook hier een probleem om groter geld gewisseld te krijgen. Er is een chronisch tekort aan klein geld.
Diverse entreekaartjes
Visum in het paspoort
